San Pedro de la Roca-kasteel, Santiago de Cuba
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
San Pedro de la Roca-kasteel, een stenen fort met meerdere verdiepingen, gebouwd in een rotsachtig voorgebergte (El Morro) aan de zuidoostkant van het eiland Cuba, bewaakt sinds 1638 de ingang van de baai van Santiago de Cuba. Dit uitzonderlijke fort en de bijbehorende verdedigingswerken werden gebouwd als reactie op de agressieve commerciële en politieke rivaliteit die het Caribisch gebied in de 17e en 18e eeuw bedreigde; vandaag, ze vormen het grootste en meest uitgebreide voorbeeld van de principes van militaire techniek uit de Renaissance, aangepast aan de eisen van de Europese koloniale machten in het Caribisch gebied. Een klassiek gebastioneerd fort waarin geometrische vorm, symmetrie en evenredigheid tussen zijden en hoeken overheersen, het kasteel is een uitstekende vertegenwoordiger van de Spaans-Amerikaanse school voor militaire architectuur.
Kasteel San Pedro de la Roca en de bijbehorende batterijen van La Estrella, Santa Catalina en Aguadores beschermen de ingang van de baai en de haven van San Diego de Cuba, die van groot belang was vanwege zijn geografische ligging, zijn gunstige stromingen en zijn beschermde ankerplaatsen. Toen de conflicten tussen Spanje en Engeland in de 17e eeuw toenamen, de gouverneur van de stad gaf opdracht tot de bouw van een stenen fort op een strategisch punt waar een eerder ravelijn bestond, naar de ontwerpen van de beroemde Italiaanse militair ingenieur Juan Bautista (Giovanni Battista) Antonelli. Het fort werd gebouwd in de steile kliffen van het voorgebergte in een opeenvolging van terrassen, de een boven de ander, verbonden door een reeks trappen. Op het laagste niveau, net boven de hoogwaterlijn, is een versterkt kanonplatform, kruit tijdschrift, commandogebouw en wachtpost. Het volgende is het Santísimo Sacramento-platform, waaronder geschutsopstellingen, een kruitmagazijn en vertrekken voor het garnizoen. Daarboven zijn de El Aljibe, De Adentro en Napoles platforms. Dit deel van het kasteel kreeg zijn huidige vorm tijdens een wederopbouw in het midden van de 18e eeuw, toen de Noord- en Zuidbastions werden toegevoegd. Het Santísima Trinidad Platform is het hoogste niveau van het hoofdkasteel, en werd gebouwd in de jaren 1660. In het noorden ligt het fort La Avanzada, die de keten van kleinere verdedigingswerken langs de noordkant van het voorgebergte voltooit, bestaande uit La Estrella Fort en twee kleinere forten gebouwd in de jaren 1660. Later toegevoegd waren de Semaphore Tower, de kapel van Santo Cristo en de vuurtoren, allemaal gebouwd in 1840, en twee batterijen, Scopa Alta en Vigia, gebouwd in 1898. Het fort – dat is hersteld, vele malen gereconstrueerd en geconsolideerd als gevolg van aardbevingen en aanslagen - daalde tijdens het begin van de 20e eeuw door gebrek aan onderhoud, maar werd in de jaren 60 gerestaureerd. Dit ingewikkelde complex van forten, tijdschriften, bastions en batterijen, allemaal gebaseerd op Italiaanse en Renaissance ontwerpprincipes, is vandaag het meest complete en best bewaarde voorbeeld van deze Spaans-Amerikaanse school voor militaire architectuur.
Criterium (iv):Gebouwd als reactie op de agressieve commerciële en politieke rivaliteit die het Caribisch gebied in de 17e en 18e eeuw bedreigde, het kasteel van San Pedro de la Roca en de bijbehorende verdedigingswerken zijn van uitzonderlijke waarde omdat ze het grootste en meest uitgebreide voorbeeld vormen van de principes van militaire techniek uit de Renaissance, aangepast aan de vereisten van Europese koloniale machten in het Caribisch gebied.
Criterium (iv):Het kasteel, een klassiek gebastioneerd fort waarin geometrische vorm, symmetrie en evenredigheid tussen zijden en hoeken overheersen, is een uitstekende vertegenwoordiger van de Spaans-Amerikaanse school voor militaire architectuur. Integriteit
Binnen de grenzen van het kasteel van San Pedro de la Roca, Santiago de Cuba, bevinden zich alle elementen die nodig zijn om zijn uitzonderlijke universele waarde tot uitdrukking te brengen, inclusief het kasteelcomplex en de bijbehorende forten, tijdschriften, bastions en batterijen, evenals het rotsachtige voorgebergte El Morro waarop het kasteel zich bevindt. (Niet alle elementen waaruit het onroerend goed bestaat, zijn volledig gedocumenteerd.) Het terrein van 94 ha is groot genoeg om de volledige weergave te garanderen van de kenmerken en processen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen, en het heeft geen last van nadelige effecten van ontwikkeling en/of verwaarlozing.
Er zijn veel agressieve atmosferische stoffen en bronnen van vervuiling geregistreerd die het eigendom kunnen bedreigen of beschadigen, evenals zijn omgeving.
Authenticiteit De authenticiteit van het kasteel van San Pedro de la Roca, Santiago de Cuba, is hoog qua ligging en setting, vormen en ontwerpen, en materialen en stoffen. Het onderging weinig verandering vanaf het einde van de 19e eeuw, toen het gebruik als fort ophield, tot de jaren 60, toen de restauratiewerkzaamheden werden uitgevoerd volgens het Handvest van Venetië van 1964.
In 1997 werden een aantal conservatieproblemen geconstateerd. De ernstigste hadden betrekking op de houten elementen van het monument, waar de keuze van ongeschikt hout in combinatie met een plaagaanval resulteerde in ernstige degradatie. De geërodeerde muren hadden een stabilisatiebehandeling nodig, de gewelven onder het Santísimo Sacramente Platform vereisten consolidatie, en er was lelijke en potentieel schadelijke plantengroei in veel van de muren.
De woning bevindt zich in een actieve seismische zone (Site Class A, hard Rock).
Beveiligings- en beheervereisten
San Pedro de la Roca-kasteel, Santiago de Cuba, is eigendom van de Cubaanse staat. De verantwoordelijke nationale instantie is de Consejo Nacional del Patrimonio Cultural (Nationale Raad voor Cultureel Erfgoed). Het ingeschreven eigendom wordt beschermd door bepalingen in de Constitución de la República de Cuba (Grondwet van de Republiek Cuba) van 24 februari 1976 en door de resoluties 9/1979 en 147/1997 van de National Monuments Commission, waarin het wordt aangewezen als Nationaal Monument, in toepassing van de Ley de Protección al Patrimonio Cultural (wet op de bescherming van culturele goederen, Wet nr. 1 van 4 augustus 1977), en de Ley de Monumentos Nacionales y Locales (wet op nationale en lokale monumenten, Wet nr. 2 van 4 augustus 1977). Het maakt ook deel uit van het nationale park Turquino Peak (Sierra Maestra). Het pand wordt beheerd door het Centro Provincial del Patrimonio Cultural de Santiago de Cuba (Provinciaal Centrum voor het Cultureel Erfgoed van Santiago de Cuba), en het kasteel is sinds 1978 bezet door het Museo de la Pirateria (Piraterijmuseum).
Het Nationaal Park waarin het ingeschreven eigendom zich bevindt, heeft een beheersplan dat rekening houdt met de culturele bezienswaardigheden in het park, evenals de druk van het toerisme. In aanvulling, voor het monument zelf werd in 1994 een plan opgesteld door het provinciaal Technisch Bureau Monumenten en Historische Plaatsen en de provinciale Dienst Ruimtelijke Ordening. Dit plan is goedgekeurd door de gemeente Santiago de Cuba.
Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moeten alle elementen waaruit het onroerend goed bestaat, worden geregistreerd en gedocumenteerd; het aanpakken van de geïdentificeerde en potentiële agenten en bronnen van vervuiling die het eigendom en zijn omgeving bedreigen; het ondernemen van passende conserveringsinterventies in verband met de ernstige aantasting van de houten elementen van het monument; het stabiliseren van geërodeerde muren; het consolideren van de gewelven onder het Santísimo Sacramento Platform; het verwijderen van potentieel schadelijke plantengroei in de muren; het opstellen van een plan voor risicovermindering en voorbereiding op noodsituaties voor deze actieve seismische zone; en het vaststellen van monitoringindicatoren met betrekking tot deze en andere acties die een impact kunnen hebben op de Outstanding Universal Value, authenticiteit en integriteit van het pand.
