Trinidad en de vallei de los Ingenios
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Trinidad, gelegen in de centrale Cubaanse provincie Sancti Spiritus, werd gesticht in het begin van de 16e eeuw maar dankt zijn bestaan en zijn historische bestaansreden aan de suikerindustrie die daar en in de nabijgelegen Valley de los Ingenios (Vallei van de Suikermolens) bloeide van het einde van de 18e eeuw tot het einde van de 19e eeuw . De voorbeeldige welvaart van Trinidad in deze periode is duidelijk leesbaar in de bestaande gebouwde omgeving, de gebouwen variëren in expressie van bescheiden, volkstaal varianten uit te werken, luxueuze gebouwen. De Valley de los Ingenios is een opmerkelijk getuigenis van de ontwikkeling van de suikerindustrie. Een levend museum over de Cubaanse suikerproductie, het omvat de sites van 75 voormalige rietsuikerfabrieken, plantage huizen, kazernes en andere faciliteiten die verband houden met deze kwetsbare industrie, die getuige is geweest van een geleidelijke en progressieve daling.
Het stedelijke ensemble van woongebouwen van Trinidad heeft een uitzonderlijke typologische continuïteit en homogeniteit in termen van constructie en ontwerp, op een lokale manier genuanceerd door kleine tot middelgrote percelen, waarin gebouwen uit het begin van de 18e eeuw sterk gekenmerkt door Andalusische en Moorse invloeden harmonieus samengaan met meer uitgebreide 19e-eeuwse modellen die Europese neoklassieke vormen prachtig vermengen, gesuperponeerd op traditionele ruimtelijke patronen. Het hart van het 37 hectare grote historische centrum is Plaza Mayor, waarop, over het hoofd gezien door de campanile van het Convento de San Francisco, staan twee opmerkelijke gebouwen:het Palacio Brunet, die het meest authentieke beeld geeft van de gouden eeuw van de stad; en het neoklassieke Palacio Cantero, waarin nu het gemeentelijk historisch museum is gevestigd. Naast de architectuur, een groot deel van het stedelijke weefsel van Trinidad, inclusief het onregelmatige systeem van pleinen en pleinen, geplaveide straten en andere historische en stedelijke elementen, is bewaard gebleven.
Twaalf kilometer ten noordoosten van Trinidad liggen drie onderling verbonden landelijke valleien:San Luis, Santa Rosa en Meyer – die samen de 225 km lange Valley de los Ingenios vormen. Meer dan vijftig suikerfabrieken waren hier in bedrijf op het hoogtepunt van de industrie in de 19e eeuw, en in 1827 meer dan 11, 000 slaven werkten in de molens. Langs, de geleidelijke achteruitgang van de Cubaanse suikerindustrie versnelde aanzienlijk in de jaren negentig. De voormalige plantages, molengebouwen en andere faciliteiten en archeologische vindplaatsen in de Vallei de los Ingenios vertegenwoordigen de rijkste en best bewaarde getuigenis van het Caribische agro-industriële proces van suiker in de 18e en 19e eeuw, en van het slavernijverschijnsel dat ermee verbonden is.
Criterium (iv) :Gevormd door de 18e- en 19e-eeuwse suikerindustrie in de regio, de voorbeeldige stad Trinidad dankt aan suiker haar voortbestaan en haar historische bestaansreden, die goed leesbaar is in de bestaande gebouwde omgeving van de stad en de nabijgelegen Valley de los Ingenios.
Criterium (v):De Vallei de los Ingenios is een opmerkelijk getuigenis van de ontwikkeling van de suikerindustrie en een levend museum met 75 voormalige suikerfabrieken, plantage huizen, kazernes en andere voorzieningen die verband houden met deze kwetsbare industrie.
Integriteit
Binnen de grenzen van Trinidad en de Vallei de los Ingenios bevinden zich alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde uit te drukken, inclusief gebouwen, structuren, openbare ruimtes, landschapscomponenten en archeologische resten. Bevolkingsgroei gebieden zijn gelegen buiten het pand. Het perceel van 225,37 km² is groot genoeg om een volledige weergave te garanderen van de kenmerken en processen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen, en het heeft geen last van nadelige effecten van ontwikkeling en/of verwaarlozing.
Het historische proces van landdegradatie in de vallei, een van de redenen voor zijn achteruitgang in het verleden (samen met watertekorten), heeft geleid tot een afname van de suikerrietteelt. Hoewel de meeste boerderijen in puin liggen, als geheel hebben ze een hoge mate van integriteit vanwege de aanwezigheid van een groot deel van de attributen die hen in staat stelden om als een systeem te functioneren, zoals wegen, de spoorweg, de rivier, enz. In 1988 werd sterk aanbevolen dat de omgeving van de stad, suikerfabrieken en vallei worden beschermd tegen ontwikkeling van het toerisme.
authenticiteit
Trinidad en de Vallei de los Ingenios is authentiek in termen van locaties en instellingen, vormen en ontwerpen, en materialen en stoffen. Omdat Trinidad voornamelijk bestaat uit eengezinswoningen, de overbevolking die andere historische centra gemeen hebben, is vermeden, daarmee een grote bijdrage aan het behoud van het originele interieur. Het gebruik van eeuwenoude technieken en bouwmaterialen is blijven bestaan, inclusief traditionele kalkmortel, hout, terracotta klei dakpannen en geplaveide straten. De vallei bevat overblijfselen van boerderijen in verschillende staat van instandhouding, veel huizen en hutten, de componenten van de suikerindustrie, en overblijfselen van de hoofdactiviteit – suikerrietteelt – en van het spoor- en wegennet. De attributen van het onroerend goed drukken dus op waarheidsgetrouwe en geloofwaardige wijze zijn buitengewone universele waarde uit.
Beveiligings- en beheervereisten
Trinidad en de Vallei de los Ingenios is grotendeels eigendom van de Cubaanse staat, waarvan sommige onderdelen eigendom zijn van particulieren of rechtspersonen. Het ingeschreven eigendom wordt beschermd door bepalingen in de Constitución de la República de Cuba (Grondwet van de Republiek Cuba) van 24 februari 1976 en door resolutie 3/1978 van de Nationale Monumentencommissie waarin Centro Histórico Urbano Trinidad wordt aangewezen en resolutie 3A/1989 waarin Valle de los wordt aangewezen. Ingenios als Rijksmonumenten, in toepassing van de Ley de Protección al Patrimonio Cultural (wet op de bescherming van culturele goederen, Wet nr. 1 van 4 augustus 1977), en de Ley de Monumentos Nacionales y Locales (wet op nationale en lokale monumenten, Wet nr. 2 van 4 augustus 1977). Naast de nationale wet- en regelgeving, de stad wordt beschermd door lokale bepalingen zoals de Reglamento para la protección del centro histórico urbano de Trinidad y los monumentos de su municipio (Reglement voor de bescherming van het historische stedelijke centrum van Trinidad en de monumenten van de gemeente), aangenomen in 1982 door het Uitvoerend Comité van de Asamblea Municipal del Poder Popular (Gemeentelijke Vergadering van Volksmacht). Dit reglement bepaalt de grenzen van het Historisch Stedelijk Centrum en de Beschermingszone, en de toelaatbare handelingen in elk geval evenals die voor monumenten in de stad aan te raden zijn.
Het pand wordt beheerd door de gemeentelijke en provinciale Asambleas del Poder Popular. In 1997, de Oficina del Conservador de la Ciudad de Trinidad y el Valle de los Ingenios werd opgericht om het pand te beheren. 1996, een team van professionals uit verschillende disciplines ontwikkelde het Plan de Manejo de la Ciudad de Trinidad (Stadsbeheersplan Trinidad), en in 1999 werd de Esquema de Ordenamiento Territorial del Valle de los Ingenios (Overzicht bestemmingsplan voor de Valle de los Ingenios) opgesteld. Beide documenten worden bijgewerkt door de technische staf van de Oficina del Conservador.
Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moet worden bijgewerkt, het goedkeuren en uitvoeren van een geïntegreerd beheersplan voor natuurbehoud voor het gehele ingeschreven eigendom; het verminderen van het historische proces van landdegradatie in de vallei; ervoor te zorgen dat de omgeving van de stad, suikerfabrieken en vallei worden beschermd tegen ontwikkeling van het toerisme; ervoor zorgen dat de Outstanding Universal Value en de authenticiteit en integriteit van het onroerend goed niet worden aangetast door geïdentificeerde of potentiële bedreigingen; en het vaststellen van monitoringindicatoren.
