Oude stad Lunenburg
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Old Town Lunenburg is het best bewaard gebleven voorbeeld van een geplande Britse koloniale nederzetting in Noord-Amerika. Opgericht in 1753, het heeft zijn oorspronkelijke lay-out en algehele uitstraling behouden, gebaseerd op een rechthoekig rasterpatroon dat in het thuisland is opgesteld. De bewoners hebben de identiteit van de stad door de eeuwen heen bewaard door de houten architectuur van de huizen en openbare gebouwen te behouden, sommige dateren uit de 18e eeuw en vormen een uitstekend voorbeeld van een aanhoudende lokale architecturale traditie. De economische basis is van oudsher de offshore Atlantische visserij, waarvan de toekomst op dit moment zeer twijfelachtig is.
Criterium (iv):Old Town Lunenburg is een goed bewaard gebleven voorbeeld van 18e-eeuwse Britse koloniale stadsplanning, die sinds de oprichting geen noemenswaardige veranderingen heeft ondergaan, en dat grotendeels nog steeds voldoet aan de economische en sociale doeleinden waarvoor het is ontworpen. Van bijzonder belang is de gediversifieerde en goed bewaarde lokale architecturale traditie, die meer dan 250 jaar omvat.
Criterium (v) :Old Town Lunenburg is een uitstekend voorbeeld van een stedelijke gemeenschap en cultuur ontworpen voor en gebaseerd op de offshore Atlantische visserij die onomkeerbare veranderingen ondergaat en evolueert in een vorm die nog niet volledig kan worden gedefinieerd.
Integriteit
Binnen de grenzen van het landgoed van 33,85 ha bevinden zich alle elementen die nodig zijn om de uitzonderlijke universele waarde van de oude binnenstad van Lunenburg tot uitdrukking te brengen. Het pand omvat het intacte oorspronkelijke stadsplan in zijn geheel, alleen de vestingwerken ontbraken die de stad in zijn vroege jaren omringden, maar waarvan er geen overgebleven bovengrondse overblijfselen zijn. De grenzen zorgen voor een volledige weergave van de kenmerken en processen die de betekenis van het onroerend goed overbrengen, en er is een bufferzone van 32,44 ha. Het pand lijdt niet onnodig onder nadelige effecten van ontwikkeling en/of verwaarlozing.
authenticiteit
Old Town Lunenburg is authentiek in locatie en setting, vormen en ontwerpen, materialen en stoffen, en gebruik en functies. Het oorspronkelijke Britse koloniale stadsplan blijft duidelijk, inclusief de reguliere lay-out van percelen in een rasterpatroon met geometrisch regelmatige straten, centrale openbare ruimte, en belangrijke gemeenschapsstructuren, met een functionerende waterkant als focus. Wat betreft vormen en materialen, er is een harmonie van schaal, plaatsing en materialen (voornamelijk hout) door het hele pand, en een regionaal architectonisch vocabulaire dat de 'Lunenburg-bult' omvat, een inheemse vijfhoekige dakkapel. Hoewel een voortdurende lokale architecturale traditie een integraal onderdeel is van de buitengewone universele waarde van het pand, er is zeer beperkte invulling geweest in de moderne tijd. Veel van de historische gebruiken en functies van het pand zijn bewaard gebleven.
De meeste recente wijzigingen aan het pand zijn renovaties aan specifieke gebouwen, waarvan sommige de erfgoedwaarde van de oude binnenstad van Lunenburg beter hebben overgebracht dan andere. Door langdurige economische omstandigheden, er zijn ook aanhoudende druk op eigenaren van onroerend goed in termen van stijgende onroerendgoedwaarden, onderhoudskosten, en de uitdagingen van het behouden van historische nauwkeurigheid bij restauratieplanning.
Beveiligings- en beheervereisten
Oude stad Lunenburg, die bijna geheel in particulier bezit is, wordt herdacht door de regering van Canada als een National Historic Site (1991) en beschermd op grond van twee belangrijke stukken provinciale wetgeving, de Gemeentewet (1998) en de Erfgoedwet (1989), waarmee de gemeente kan creëren, respectievelijk, landgebruiks- en erfgoedverordeningen. In deze context, de gemeente heeft het Heritage Conservation District Plan aangenomen, Verordening en Richtlijnen in 2000 (geconsolideerd in 2001). Om de gemeenschap als werelderfgoed beter te beheren en de voortdurende bescherming van de erfgoedbronnen van de stad te waarborgen, de Town of Lunenburg Heritage Sustainability Strategy (2010) is ontwikkeld om de ontwikkeling ervan te begeleiden, inclusief de identificatie van erfgoed, cultuur- en toerismevooruitzichten die economische kansen voor de gemeenschap kunnen opleveren.
Om de buitengewone universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd in stand te houden, is beheer, voor zover mogelijk, voortdurende druk op eigenaren van onroerend goed in verband met stijgende onroerendgoedwaarden, onderhoudskosten, en de uitdagingen van het behouden van historische nauwkeurigheid bij restauratieplanning. Het vereist ook de ontwikkeling en implementatie van mechanismen om renovaties van gebouwen aan te moedigen die de erfgoedwaarde van de oude binnenstad van Lunenburg volledig respecteren. Op de lange termijn zal bijzondere aandacht worden besteed aan het monitoren en het nemen van passende maatregelen met betrekking tot een aantal factoren in en nabij het pand. specifiek, deze omvatten de mogelijke gevolgen van klimaatverandering, en de gevolgen van toerisme en bezoek.
