Pantanal beschermd gebied

Uitstekende universele waarde

Korte synthese Het Pantanal Conservation Area bestaat uit een cluster van vier aaneengesloten beschermde gebieden:het Pantanal Matogrossense National Park en de speciale reservaten van Acurizal, Penha en Doroche, met een totale oppervlakte van 187, 818 hectare. Dit beschermde gebiedscomplex ligt in het westen van centraal Brazilië, in het uiterste zuidwesten van de staat Mato Grosso e Mato Grosso do Sul en de internationale grens met Bolivia en Paraguay.

Het eigendom omvat het grootste deel van de Amolar bergrug met een maximale hoogte van 900 meter. De overgang tussen de seizoensgebonden overstroomde gebieden en de bergen is abrupt. Deze ecologische gradiënt is uniek voor de hele regio Pantanal en biedt een dramatisch landschap. Gelegen tussen de stroomgebieden van Cuiabá en Paraguay, de locatie speelt een sleutelrol bij de verspreiding van voedingsstoffen tijdens overstromingen en bij het in stand houden van de visbestanden in de Pantanal. Hoewel het pand slechts een klein deel van de Pantanal beslaat (een van de grootste wetlands ter wereld, ongeveer 14, 000, 000 ha), het is representatief en groot genoeg om de continuïteit van ecologische processen te waarborgen. Het beschermt ook tal van bedreigde soorten, zoals het gigantische gordeldier, gigantische miereneter, gigantische otter, moerashert en de hyacintara, de grootste papegaaiensoort. De jaguarpopulatie in het pand is waarschijnlijk de grootste in de hele regio Pantanal. Opvallend is ook het aantal waterplantensoorten dat er wordt aangetroffen.

Criterium (vii) :Het spectaculaire landschap van de wetlands van het landgoed begrensd door de Amolar-bergketen vindt zijn oorsprong in de combinatie van steile kliffen met jaarlijkse hydrologische extremen. Tijdens het regenseizoen, tussen oktober en april, de rivieren overstromen en overstromen uitgestrekte gebieden, waardoor alleen kleine gebieden onder water komen te staan. Aan het einde van deze periode, het water daalt langzaam en laat talrijke kleine tijdelijke meren achter. Dit uitzonderlijke landschap geeft de Pantanal een uniek esthetiek, verrijkt door de overvloed en diversiteit van de wilde flora en fauna. Bijvoorbeeld, het is opmerkelijk om een ​​groep gigantische waterlelies te zien, indrukwekkende waterplanten, groeit in de buurt van immense cactussen uit semi-aride gebieden.

Criterium (ix) :Op een kleinere schaal , deze site is een model voor lopende ecologische en biologische processen in de Pantanal. Beschouwd als een fytogeografische regio, de Pantanal wordt sterk beïnvloed door naburige ecosystemen (voornamelijk die van de Cerrado en de Amazone, maar ook die van de Chaquenha en de Atlantische Oceaan). Deze groep, het associëren van de Amolar-bergketen met de wetland-ecosystemen, profiteert van een grote en unieke ecologische gradiënt in de regio, bijdragen aan de instandhouding van het biologische proces. Het hydrografische netwerk maakt de migratie van soorten mogelijk tussen de stroomgebieden die de Pantanal vormen, waar een enorme diversiteit aan vissen doorheen gaat tijdens hun eerste groeistadium. Deze waterlopen spelen ook een centrale rol bij het diversifiëren van voedingsstoffen naar het hele bekken. Tijdens overstromingsperioden, een deel van de fauna (met name de grootste zoogdieren) migreert van de vlakte naar de hogere, drogere streken, en tijdens de meer ernstige droogteperiodes, de vlakte kan het enige gebied in de regio zijn dat vochtig blijft, zo een waardevolle rol spelen in het onderhoud van de fauna.

Criterium (x):De Pantanal is uiterst belangrijk voor het behoud van de biologische diversiteit en het bezit bevat representatieve habitats met ongeveer 80 soorten zoogdieren, 650 soorten vogels, 50 reptielen en 300 vissen (het reservaat is dus van vitaal belang voor het in stand houden van de visstand). Verschillende wereldwijd bedreigde soorten zijn hier aanwezig, inclusief het gigantische gordeldier, (Priodontesmaximus), de reuzenmiereneter (Myrmecophagatridactyla), reuzenotter ( Pteronurabrasiliensis ), moerashert (Blastocerus dichotomus) en de hyacintara (Anodorhynchus hyacinthinus), de grootste papegaaiensoort. Een gezonde jaguarpopulatie (Panthera onca), een soort die bijna met uitsterven wordt bedreigd, is ook aanwezig. Verder, de regio herbergt een opmerkelijke diversiteit aan waterplanten.

Integriteit

De omvang van het beschermde natuurgebied Pantanal is duidelijk gedefinieerd en voldoende voor het in stand houden van belangrijke ecologische en biologische processen voor het behoud van de biologische diversiteit op lange termijn. De kwetsbaarheid van de Pantanal is hoog en de effecten van menselijke praktijken (baggeren, overmatig vissen, ontbossing, acute erosie, afvalwater, afvalstoffen, dammen die hydrodynamische veranderingen genereren, kanalisering van waterlopen) vormen een ernstige bedreiging voor de hele regio. Het Nationaal Park Pantanal en het Dorochê-reservaat worden rechtstreeks beïnvloed door negatieve menselijke activiteiten. De Acurizal- en Penha-reservaten zijn minder onderhevig aan deze effecten, maar hun overstromingsgebieden worden echter wel getroffen door deze effecten.

Opgemerkt moet worden dat rond de voorgestelde locatie, verschillende privé verlaten eigendommen kunnen zorgen voor extra bescherming van het eigendom. De integriteit van de site zou worden verbeterd als een groter gebied zou kunnen worden verkregen voor opname in het onroerend goed.

Beveiligings- en beheervereisten

Het Nationaal Park en de speciale reservaten worden beschermd door decreten van de federale overheid. Het Pantanal Matogrossense National Park geniet de strengste integrale bescherming. De Bijzondere Reserves zijn ingeschreven bij federaal besluit dat hun permanent beheer voor instandhouding erkent. Het Chico Mendes Instituut voor Biodiversiteitsbehoud (ICMBio), verantwoordelijk voor het beheer van het Nationaal Park, is een autonoom federaal orgaan verbonden aan het Ministerie van Leefmilieu. Het park heeft een noodactieplan opgesteld in 1994 en een onderzoeksplan in 1997; het beheersplan dateert uit 2004. De Bijzondere Reserves worden beheerd door Stichting Ecotropica die sinds 1998 een beheerplan uitvoert. Een geïntegreerd beheerplan voor alle onderdelen van het vastgoed is aan te raden.

Dit pand, getiteld « Pantanal Conservation Area », is in feite een heel klein onderdeel van een enorm ecosysteem. Bijvoorbeeld, het noordelijke deel van de Pantanal is heel anders, dus deze eigenschap is niet helemaal representatief voor de hele Pantanal. Nu het hulpmiddel « mozaïek » in de Braziliaanse wetgeving van kracht is geworden om het behoud van zijn natuurlijke hulpbronnen te verbeteren, het zou raadzaam zijn om dit eigendom te herzien om te onderzoeken hoe het « Pantanal Conservation Area » zou kunnen worden uitgebreid tot een grensoverschrijdend eigendom met delen van hetzelfde ecosysteem op het grondgebied van aangrenzende landen.

De integriteit van het onroerend goed op lange termijn hangt af van het behoud van het hydrologische regime van het Pantanal-complex. De plannen voor de aanleg van bevaarbare waterlopen in de regio of andere soortgelijke projecten vormen een reële bedreiging voor de hele Pantanal. Dit soort grootschalige projecten zou de natuurlijke dynamiek en structuur van de waterstroom in het bassin veranderen, en bovendien de enorme opnamecapaciteit van het overstromingswater in de Pantanal, gevolgd door de langzame afdaling.

Er is behoefte aan het ontwikkelen van duurzame ecologische economische activiteiten, en om vooraf toezicht te houden op de voorbereiding van programma's die toeristen naar de Pantanal lokken. Problemen zoals illegale sportvisserij, verstoring van broedgebieden en verzoeken om luxe artikelen (bron van vervuiling) vereisen strikte controle. Hoewel het stropen van wilde dieren en de illegale handel binnen het terrein worden gecontroleerd, druk op soorten zoals de kaaiman, jaguars en papegaaien blijven buiten het pand.
In de cluster van beschermde gebieden worden verschillende wetenschappelijke onderzoeks- en milieueducatieve activiteiten aangemoedigd en ontwikkeld. Alle componenten van het pand maken deel uit van het biosfeerreservaat en het Nationaal Park is, verder, erkend als een Ramsar-site. Het Braziliaanse milieubeleid stimuleert de deelname van het maatschappelijk middenveld en publiek-private partnerschappen, via comités die assisteren bij het beheer van de beschermde gebieden.

Centraal Amazone-beschermingscomplex Braziliaanse Atlantische eilanden:Fernando de Noronha en Atol das Rocas Reservaten