Stad Potosí
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Potosí is het voorbeeld bij uitstek van een grote zilvermijn uit de moderne tijd, bekend als 's werelds grootste industriële complex in de 16e eeuw. Een klein gehucht uit de pre-Spaanse periode op een hoogte van 4, 000 m in de ijzige eenzaamheid van de Boliviaanse Andes, Potosí werd een "keizerlijke stad" na het bezoek van Francisco de Toledo in 1572. Het en zijn regio floreerden enorm na de ontdekking van de grootste zilverloden van de Nieuwe Wereld in de Cerro de Potosí ten zuiden van de stad. De belangrijkste leverancier van zilver uit het koloniale tijdperk voor Spanje, Potosí werd direct en tastbaar geassocieerd met de massale invoer van edele metalen naar Sevilla, die een stortvloed van Spaanse valuta veroorzaakte en resulteerde in wereldwijd belangrijke economische veranderingen in de 16e eeuw. De hele industriële productieketen van de mijnen tot de Koninklijke Munt is behouden gebleven, en de onderliggende sociale context wordt even goed geïllustreerd, met vertrekken voor de Spaanse kolonisten en voor de dwangarbeiders, van elkaar gescheiden door een kunstmatige rivier. Potosí oefende ook een blijvende invloed uit op de ontwikkeling van architectuur en monumentale kunst in de centrale regio van de Andes door de vormen van een barokke stijl te verspreiden waarin inheemse Indiase invloeden waren verwerkt.
In de 17e eeuw waren er 160, 000 kolonisten die samen met 13 in Potosí wonen, 500 indianen die onder het systeem van mita (verplichte arbeid) in de mijnen moesten werken. De Cerro de Potosí bereikte na 1580 de volledige productiecapaciteit, toen een Peruaans ontwikkelde mijnbouwtechniek bekend als patio, waarin de winning van zilvererts berustte op een reeks hydraulische molens en het samensmelten van kwik, werd geïmplementeerd. De industriële infrastructuur omvatte 22 laguna's of reservoirs, waaruit een geforceerde waterstroom de hydraulische kracht voortbracht om 140 ingenios of molens te activeren om zilvererts te malen. Het gemalen erts werd vermengd met kwik in vuurvaste aarden ovens, gegoten in staven, gestempeld met het merkteken van de Koninklijke Munt en meegenomen naar Spanje.
De stad en de regio behouden suggestieve bewijzen van deze activiteit, die na 1800 aanzienlijk vertraagde, maar nog steeds voortduurt. Dit omvat mijnen, met name het koninklijke mijncomplex, de grootste en best bewaarde van de ongeveer 5, 000 operaties die het hoogplateau en zijn valleien doorzeefden, dammen die het water controleerden dat de ertsmolens activeerde, aquaducten, maalcentra en ovens. Ander bewijs omvat de prachtige monumenten van de koloniale stad, waaronder 22 parochie- of kloosterkerken, de imposante Compañía de Jesús (Genootschap van Jezus) toren en de kathedraal. De Casa de la Moneda (Koninklijke Munt), herbouwd in 1759, evenals een aantal patriciërshuizen, wiens luxe contrasteerde met de kaalheid van de rancheria's van de inheemse wijk, ook blijven. Veel van deze gebouwen zijn in een "Andes-barok" -stijl die Indiase invloeden bevat. Deze inventieve architectuur, die het rijke sociale en religieuze leven van die tijd weerspiegelt, had een blijvende invloed op de ontwikkeling van architectuur en monumentale kunst in de centrale regio van de Andes.
Criterium (ii):De “keizerlijke stad” Potosí, zoals het werd na het bezoek van Francisco de Toledo in 1572, oefende blijvende invloed uit op de ontwikkeling van architectuur en monumentale kunst in de centrale regio van de Andes door de vormen van een barokke stijl met Indiase invloeden te verspreiden.
Criterium (iv):Potosí is het enige voorbeeld bij uitstek van een grote zilvermijn in de moderne tijd. De industriële infrastructuur omvatte 22 laguna's of reservoirs, waaruit een geforceerde waterstroom de hydraulische kracht voortbracht om de 140 ingenios of molens te activeren om zilvererts te malen. Het gemalen erts werd vervolgens vermengd met kwik in vuurvaste aarden ovens, huayras of guayras genaamd. Het werd vervolgens in staven gegoten en gestempeld met het merkteken van de Royal Mint. Van de mijn tot de Koninklijke Munt (gereconstrueerd in 1759), de hele productieketen wordt behouden, samen met de dammen, aquaducten, maalcentra en ovens. De sociale context is even goed vertegenwoordigd:de Spaanse zone, met zijn monumenten, en de zeer arme inheemse zone worden gescheiden door een kunstmatige rivier.
Criterium (vi):Potosí wordt direct en tastbaar geassocieerd met een gebeurtenis van uitzonderlijke universele betekenis:de economische verandering die in de 16e eeuw teweeg werd gebracht door de vloed van Spaanse valuta als gevolg van de massale invoer van edele metalen in Sevilla.
Integriteit
Binnen de grenzen van het pand bevinden zich alle elementen die nodig zijn om de buitengewone universele waarde van de stad Potosí uit te drukken, inclusief de industriële mijnbouw en stedelijke componenten van het ensemble, zoals het systeem van kunstmatige meren, de mijnen, de minerale verwerkingsmolens, de architectuur en stedelijke vorm en de natuurlijke omgeving, allemaal gedomineerd door de majestueuze aanwezigheid van Cerro de Potosí. Er is geen bufferzone voor het pand afgebakend.
authenticiteit
De stad Potosí is authentiek in termen van vormen en ontwerpen van het ensemble, materialen en stoffen, en locatie en setting. Nog steeds gedomineerd door de majestueuze Cerro de Potosí, de "keizerlijke stad" van de straten van Potosí, vierkanten, burgerlijke en religieuze gebouwen, parochies en kerken blijven trouwe getuigen van zijn grote pracht en vertellen de belangrijke geschiedenis van de mijnbouw in Amerika.
De degradatie van Cerro de Potosí (ook wel Cerro Rico [Rich Mountain] of Sumaj Orcko genoemd) door voortzetting van mijnbouwactiviteiten is al lang een punt van zorg, omdat honderden jaren mijnbouw de berg poreus en onstabiel hebben gemaakt. De Boliviaanse Mining Corporation omvatte het behoud van het formulier, topografie en natuurlijke omgeving van de berg als een van de doelstellingen voor de toekomstige exploitatie ervan. Hoe dan ook, aanbevelingen van een technische missie van het Werelderfgoedcentrum/ICOMOS in 2005 om de veiligheid en stabiliteit van het onroerend goed te verbeteren, evenals andere voorwaarden die nodig zijn om duurzame mijnbouwactiviteiten mogelijk te maken, werden niet aangepakt en delen van de top van de berg zijn ingestort. De authenticiteit van het pand wordt hierdoor bedreigd, en er moeten dringend passende maatregelen worden genomen om mensenlevens te beschermen, arbeidsomstandigheden te verbeteren en verdere verslechtering van dit kwetsbare onderdeel van het vastgoed te voorkomen.
Beveiligings- en beheervereisten
De stad Potosí wordt beschermd door de Constitución Política del Estado (politieke grondwet van de staat), Kunst. 191; Ley del Monumento Nacional (wet op het nationaal monument), 8/5/1927; Normas Complementarias sobre patrimonio Artístico, historisch, Arqueológico y Monumenta (aanvullende normen voor artistieke, historisch, archeologisch en monumentaal erfgoed), Decreto Supremo (D.S.) nr. 05918 van 11-6-1961; Créase la Comisión Nacional de Restauración y Puesta en Valor de Potosí (Oprichting van de Nationale Commissie voor het herstel en de revitalisering van Potosí), D.S. No. 15616 van 7-11-1978; Normas sobre defensa del Tesoro Cultural de la Nación (normen voor de bescherming van de nationale culturele schat), Decreto Ley (D.L.) nr. 15900 van 19/10/1978; en Wet nr. 600 van 23/2/1984 ter financiering van de uitvoering van de aanwijzing van de stad Potosí als een "Monumentale stad van Amerika" door de Algemene Vergadering van de Organisatie van Amerikaanse Staten in 1979. Daarnaast het Plan de Rehabilitación de las Áreas Históricas de Potosí - PRAHP (Rehabilitatieplan van de historische gebieden van Potosí), zijn verordeningen en verschillende studies omvatten ook de bescherming van het onroerend goed. Er is geen participatief beheersplan voor het behoud van het onroerend goed.
Restauratiewerkzaamheden worden gerealiseerd met internationale steun van UNESCO, de Organisatie van Amerikaanse Staten en de regeringen van Spanje en de Bondsrepubliek Duitsland. Het Ministerie van Cultuur van de Plurinationale Staat Bolivia is verantwoordelijk voor het conserverings- en conserveringswerk. Het Proyecto de la calle Quijarro (Quijarro Street Project) werd in 1981 ontwikkeld om de rehabilitatie van huizen in de historische binnenstad aan te moedigen; basisdiensten worden geleverd in samenwerking met de gemeente Potosí. Echter, Hierbij moet worden opgemerkt dat er sprake is van een sterke economische neergang in de regio. Verwacht wordt dat cultureel toerisme zal bijdragen tot sociale, economische en educatieve ondersteuning.
Om de uitzonderlijke universele waarde van het onroerend goed in de loop van de tijd te behouden, moeten de noodmaatregelen en andere maatregelen die in de technische missie van 2011 zijn vastgesteld, volledig worden geïmplementeerd; finaliseren en implementeren van een goedgekeurd strategisch noodplan, met inbegrip van rationalisering en planning van industriële exploitatie in het gebied; het ontwikkelen en uitvoeren van goedgekeurde maatregelen om de structurele stabiliteit van de top van de berg te waarborgen; wijziging van artikel 6 van Supreme Decreet 27787 om alle exploratie stop te zetten, winning en alle andere ingrepen onder en boven de grond tussen hoogten 4, 400 m en 4, 700 m; het voltooien van een analyse en modellering op basis van recente geofysische studies om de anomalieën die de berg beïnvloeden verder te identificeren; het opzetten van een monitoringsysteem; het opmaken en indienen van een participatief Beheerplan voor het vastgoed; en het afbakenen van een bufferzone voor het pand.
