Minaret en archeologische overblijfselen van Jam
Uitstekende universele waarde
Korte synthese
Bij 1, 900 m boven de zeespiegel en ver van elke stad, de minaret van Jam ontspringt in een ruige vallei langs de rivier de Hari-rud op de kruising met de rivier de Jam, ongeveer 215 km ten oosten van Herat. Oplopend tot 65 m vanaf een achthoekige basis met een diameter van 9 m, de vier boven elkaar geplaatste, taps toelopende cilindrische assen zijn gemaakt van gebakken bakstenen. De minaret is volledig bedekt met geometrische decoratie in reliëf, versterkt met een Kufische inscriptie in turquoise tegels. Gebouwd in 1194 door de grote Ghurid Sultan Ghiyas-od-din (1153-1203), zijn emplacement markeert waarschijnlijk de plaats van de oude stad Firuzkuh, vermoedelijk de zomerhoofdstad van de Ghurid-dynastie geweest. Omliggende overblijfselen omvatten een groep stenen met Hebreeuwse inscripties uit de 11e tot 12e eeuw op de Kushkak-heuvel, en overblijfselen van kastelen en torens van de Ghurid-nederzettingen aan de oevers van de rivier de Hari en ten oosten van de minaret.
De minaret van Jam is een van de weinige goed bewaard gebleven monumenten die de uitzonderlijke artistieke creativiteit en beheersing van de bouwtechniek van die tijd vertegenwoordigen. De architectuur en versieringen zijn opmerkelijk vanuit het oogpunt van de kunstgeschiedenis, elementen uit eerdere ontwikkelingen in de regio op bijzondere wijze samensmelten en een sterke invloed uitoefenen op de latere architectuur in de regio. Deze sierlijke torenhoge structuur is een uitstekend voorbeeld van de architectuur en versiering van de islamitische periode in Centraal-Azië en speelde een belangrijke rol in hun verdere verspreiding tot in India, zoals aangetoond door de Qutb Minar, Delhi, begonnen in 1202 en voltooid in het begin van de 14e eeuw.
Criterium (ii):De innovatieve architectuur en decoratie van de minaret van Jam speelde een belangrijke rol in de ontwikkeling van de kunsten en architectuur van het Indiase subcontinent en daarbuiten.
Criterium (iii):De minaret van Jam en de bijbehorende archeologische overblijfselen vormen een uitzonderlijke getuigenis van de kracht en kwaliteit van de Ghurid-beschaving die de regio in de 12e en 13e eeuw domineerde.
Criterium (iv):De minaret van Jam is een uitstekend voorbeeld van islamitische architectuur en versieringen in de regio en speelde een belangrijke rol voor verdere verspreiding.
Integriteit
Sinds de bouw van de minaret zo'n achthonderd jaar geleden, er heeft nooit een reconstructie of uitgebreide restauratie in het gebied plaatsgevonden. De archeologische overblijfselen werden onderzocht en geregistreerd in 1957 toen de overblijfselen voor het eerst werden ontdekt door archeologen. Daaropvolgende onderzoeken en studies hebben alleen geleid tot eenvoudige voorzorgsmaatregelen om de basis van de minaret te stabiliseren. Dus, de attributen die de buitengewone universele waarde van de site uitdrukken, niet in de laatste plaats de minaret zelf, andere architecturale vormen en hun ligging in het landschap, binnen de grenzen van het pand en daarbuiten intact blijven.
authenticiteit
De authenticiteit van het ensemble van de Minaret van Jam en de overblijfselen eromheen is nooit in twijfel getrokken. De minaret is altijd erkend als een echt architectonisch en decoratief meesterwerk door de experts en een artistieke chef-d'oeuvre door de estheten. De monumentale Kufische inscripties getuigen van de verre en glorieuze oorsprong van de bouwers en getuigen van de vroege datering (1194). Er heeft nooit een reconstructie of uitgebreide restauratie in het gebied plaatsgevonden.
Beveiligings- en beheervereisten
het wettelijk en institutioneel kader voor een doeltreffend beheer van de minaret en archeologische overblijfselen (70 ha met een bufferzone van 600 ha), wordt gereguleerd door het Ministerie van Historische Monumenten namens het Ministerie van Informatie en Cultuur van de Islamitische Republiek Afghanistan. De specifieke wet op grond waarvan het monument en zijn landschap worden beschermd, is de Wet op de bescherming van historische en culturele eigendommen (Ministerie van Justitie, 21 mei 2004), die van kracht is en de basis vormt voor financiële en technische middelen.
Het onroerend goed zal van de lijst van bedreigd werelderfgoed worden verwijderd wanneer de gewenste staat van instandhouding is bereikt in overeenstemming met Besluit 31 COM 7A.20. Dit moet onder meer de verhoogde capaciteit omvatten van het personeel van het Afghaanse ministerie van Cultuur en Informatie dat belast is met het behoud van het onroerend goed; nauwkeurige identificatie van het werelderfgoed en duidelijk gemarkeerde grenzen en bufferzones; verzekering van de stabiliteit en het behoud van de minaret op lange termijn; zekerheid van sitebeveiliging, en een alomvattend beheersysteem met inbegrip van de ontwikkeling en uitvoering van een beleid voor instandhouding op lange termijn.
Voorstellen voor de bescherming van de minaret en haar omgeving worden wetenschappelijk besproken. Ze zouden proberen de erosie van de rivieroevers naast de minaret te volgen, elke verdere beweging in het hellingsniveau van het monument samen met elke degradatie van het historische weefsel in het algemeen, en eventuele negatieve waarnemingen te verminderen met passende programma's voor stabilisatie en instandhoudingsmaatregelen waar nodig. Maatregelen voor de bescherming van en het toezicht op de bredere archeologische vindplaats worden momenteel herzien en op lange termijn zal waarschijnlijk een goedgekeurd onderzoeksprogramma en bewustmaking van het publiek worden gestart.
