De schepping van Adam
Fresco
Het beroemdste deel van het plafond van de Sixtijnse Kapel is Michelangelo's schepping van Adam. Deze scène bevindt zich naast de schepping van Eva, dat is het paneel in het midden van de kamer, en de Congregatie van de Wateren, die dichter bij het altaar is.
Het is nauwelijks mogelijk om de indrukken die door dit prachtige schilderij zijn gewekt onder woorden te brengen; het is alsof de stroom van het geschilderde tafereel naar de toeschouwer gaat, die vaak het gevoel heeft dat hij assisteert bij een heilig wereldschokkend evenement. Michelangelo ervaart de scheppingsstadia in zichzelf, de weg terug naar de goddelijke bron via de dubbele weg van religie en kunst. Dat, geïnspireerd door God, hij heeft vorm gegeven aan Eva, elliptische en parabolische vormen beginnen zich te vermenigvuldigen; het aantal banen met twee brandpunten neemt toe. Deze werden gedurende de volgende twee eeuwen blind gekopieerd en werden een decoratief gemeengoed.