Ginevra de' Benci
Ze was de dochter van een rijke Florentijnse bankier, en haar portret - het enige schilderij van Leonardo da Vinci in Amerika - werd waarschijnlijk gemaakt rond de tijd van haar huwelijk op 16-jarige leeftijd. Leonardo zelf was slechts ongeveer zes jaar ouder. Het portret is een van zijn vroegste experimenten met het nieuwe medium olieverf; wat rimpels in het oppervlak laten zien dat hij het nog steeds aan het leren was. Nog altijd, de zorgvuldige observatie van de natuur en de subtiele driedimensionaliteit van Ginevra's gezicht wijzen onmiskenbaar op het nieuwe naturalisme waarmee Leonardo de renaissanceschilderkunst zou transformeren. Ginevra is gemodelleerd met geleidelijk dieper wordende sluiers van rokerige schaduw - niet door lijn, niet door abrupte overgangen van kleur of licht.
Andere kenmerken van Ginevra's portret onthullen de jonge Leonardo als een vernieuwer. Hij plaatste haar in een open omgeving in een tijd waarin vrouwen nog zorgvuldig beschut binnen de muren van hun ouderlijk huis werden getoond, met landschappen die alleen door open ramen te zien zijn. De driekwart houding, waaruit haar gestage reserve blijkt, is een van de eersten in de Italiaanse portretkunst, voor beide seksen.
Ergens in het verleden, waarschijnlijk door schade, het paneel was aan de onderkant enkele centimeters ingekort, het verwijderen van Ginevra's handen. Een tekening van Leonardo overleeft die hun uiterlijk suggereert - licht gewiegd om haar middel en met een klein takje, misschien een roze een bloem die vaak wordt gebruikt in Renaissance-portretten om toewijding of deugd te symboliseren. Ginevra's gezicht wordt omlijst door de stekelige, groenblijvende bladeren van een jeneverbesstruik, het eens zo helderdere groen werd bruin met de jaren. Juniper verwijst naar haar kuisheid, de grootste deugd van een Renaissance-vrouw, en spelt haar naam. Het Italiaans voor jeneverbes is ginepro.
De overgrote meerderheid van de vrouwelijke portretten werd in opdracht gemaakt bij een van de twee gelegenheden:verloving of huwelijk. Trouwportretten worden meestal in paren gemaakt, met de vrouw aan de rechterkant. Aangezien Ginevra naar rechts kijkt, dit portret is waarschijnlijker om haar verloving te hebben herdacht. Haar gebrek aan duidelijke opsmuk, echter, is enigszins verrassend. juwelen, luxe brokaten, en uitgebreide jurken maakten deel uit van de uitwisseling van bruidsschatten en toonden de rijkdom van een familie.
[ bron ]
