Jackson Pollocks oudere broer Charles was de eerste artiest van het gezin. een tentoonstelling brengt hun werk voor het eerst samen

Is Jackson Pollock een artiest geworden omdat hij zijn oudere broer kopieerde? de strijdlustige abstracte expressionist was het kleine broertje in zijn gezin - de jongste van vijf zonen van Leroy en Stella Pollock. hij was niet de eerste artiest van zijn familie. Die titel was van Charles, de oudste van het Pollock-broed en tien jaar ouder dan Jackson.

"Charles begon dit hele verdomde ding, "Zei Sanford McCoy, de middelste broer van de Pollocks, een keer in een interview.'Charles was de man die al die tijd de intellectuele nieuwsgierigheid had.'

Nutsvoorzieningen, "Charles en Jackson Pollock" een tentoonstelling in de Society of the Four Arts in Palm Beach, Florida, (tot en met 28 maart) is de eerste keer dat werken van de twee broers naast elkaar worden getoond.

Bijna 70 schilderijen van Charles zijn te zien, samen met een reeks tekeningen van Jackson, en andere efemere, inclusief met verf bespatte krukken uit de studio's van Jackson, een van de slechts twee van zijn overgebleven notitieboekjes uit de jaren vijftig, en zijn enige overgebleven sculptuur.

Karel, het lijkt, was een onverschrokken karakter.Van een familie zonder echte artistieke achtergrond, hij vertrok in 1926 naar New York om te studeren aan de Art Students League (Jackson was toen 14). hij zou een langdurig mentorschap vinden bij de veelgeprezen regionalistische schilder Thomas Hart Benton - die later een van de belangrijkste leraren van de jongere Pollock zou worden. het was Charles die Pollock uiteindelijk overtuigde om in 1930 naar New York te verhuizen.

Beide broers keken naar veel vergelijkbare bronnen, maar integreerden ze op een andere manier in hun eigen werk.Thomas Hart Benton, die Diego Rivera in Parijs had ontmoet, was een katalysator om beide kunstenaars over te halen naar het werk van de Mexicaanse muralisten, maar terwijl Charles meer neigde naar landelijke scènes van arbeid, Jackson was gefascineerd door hun mythologische onderwerp.

Ze wendden zich uiteindelijk tot abstractie - de jongere Pollock eerst, het is vermeldenswaard - maar terwijl Jackson's drip-werken inspiratie haalden uit Indiaanse zandschilderijen, Charles was gefascineerd door de bewegingen tussen figuratie en abstractie in sommige Arabische kalligrafieën.

"Charles was de meester van kleur en vond een prachtige manier om te experimenteren met abstracte en gestructureerde vormen in de Color Field-stijl. Het was ook gebaseerd op Charles' fascinatie voor de schilderijen van Matisse, "Schrijven Kirstin en Otto Hübner, oprichters van de American Contemporary Art Gallery in München, die de tentoonstelling hielp organiseren.

Tegen het einde van de jaren veertig en het begin van de jaren vijftig, de carrières van de broers liepen uiteen:in 1947 Pollock nam zijn beroemde druipende en gegoten schildertechnieken over, en, onder het beschermheerschap van Peggy Guggenheim, zou omhoogschieten naar internationale faam.

Karel, In de tussentijd, zou de New Yorkse scene verlaten.Na te hebben gewerkt voor de Resettlement Administration en het Federal Arts Project in Washington, gelijkstroom, Charles verhuisde naar Detroit en vervolgens naar East Lansing, Michigan, waar hij bijna drie decennia kunstonderwijs zou geven aan de Michigan State University.

Kirstin Hübner denkt dat veel van zijn onbekendheid te wijten is aan geografische factoren:"Hij miste de ontwikkeling en de uitwisseling van de New York School met de workshops en de bijeenkomsten die uiteindelijk leidden tot de erkenning van de abstracte expressionistische stijl, "Zij schreef.

Hoe dan ook, zijn carrière volgde veel van de belangrijkste ontwikkelingen in de Amerikaanse kunst.Na de voltooiing van een muurschildering aan de Michigan State University en een afrekening met de grenzen van de regionale schilderkunst, Charles maakte zijn eerste abstracte schilderij in 1950. Hij zou zijn eerste verzameling abstracte werken produceren, de serie “Chapala” (geïnspireerd door een lang verblijf aan het meer van Chapala in Mexico), in 1956.

Ondanks de verschillen in hun loopbaan, Charles leek een mentorrol voor zijn kleine broertje te behouden.

"De relatie was heel speciaal en intiem - ze waren sterk aan elkaar gehecht. Jackson vertelde Charles over zijn problemen en vertrouwde volledig op zijn advies. "Hübner zei in een e-mail. "Al heel vroeg, Jackson werd regelmatig geplaagd door twijfel, zowel aan zichzelf als aan de mensen om hem heen, hij verwelkomde de aanmoediging en het vertrouwen van zijn broer. Charles moedigde de artistieke ambities van zijn broer aan, vooral, hem helpen zijn studie af te ronden."

Pollocks vroegtijdige dood zou een grote impact hebben op Charles, die een pauze van drie jaar zou nemen met schilderen. In 1959, hij zou weer gaan schilderen, produceren van twee series, Zwart en grijs (1959-1960) en Zonder titel [Zwart] (1961-1962) Gekenmerkt door monumentale zwarte vormen, de werken staan ​​symbool voor zijn gevoel van rouw en verlies.

Het aanhankelijke aspect van hun relatie is een belangrijk organiserend principe van de tentoonstelling, die de broers naast elkaar plaatst in een complementaire, in plaats van competitief, Het biedt Charles Pollock ook zijn eigen ruimte in de ontwikkeling van het modernisme.

"Charles heeft een zeer belangrijke plaats in de kunstgeschiedenis. Hij heeft zijn eigen weg gevolgd bij het creëren van een oeuvre waarvan de kleuren en vlakken een krachtig compositorisch vermogen betekenen, ’ concludeerde Hübner.