Verstoppertje
Chester Dale Fonds
In het begin van 1874 schreef Degas, "Kijk hier, mijn beste Tissot. . . je moet zeker exposeren op de Boulevard [in de eerste impressionistische tentoonstelling]. . . Expositie. Wees van je land en met je vrienden." Degas en Tissot, die elkaar ontmoetten als studenten in de late jaren 1850, bleef in nauw contact, zelfs nadat Tissot in 1871 naar Londen vluchtte om straf voor activiteiten in de mislukte Commune te vermijden. Met het argument dat de voordelen van zijn trouw aan de Franse kunst opwegen tegen de mogelijke schade die het zou kunnen veroorzaken bij het Londense publiek van Tissot, Degas drong er bij Tissot op aan om met de impressionisten te laten zien en daarmee zijn banden met Frankrijk en meer in het bijzonder met Degas en het realisme te bevestigen.
Hoewel hij ervoor koos de uitnodiging niet aan te nemen, Tissot, zoals Degas, werkte op een realistische manier. Hide and Seek beeldt een moderne, weelderig rommelige Victoriaanse kamer, Tissots atelier. Nadat Kathleen Newton rond 1876 zijn huis binnenkwam, Tissot richtte zich bijna uitsluitend op intieme, anekdotische beschrijvingen van de activiteiten van het afgelegen huishouden in de voorsteden, een idyllische wereld die getint is door een melancholisch besef van de ziekte die tot haar dood in 1882 zou leiden. De metgezel van de kunstenaar leest in een hoekje terwijl haar nichtjes en dochter zich vermaken. De kunstenaar bracht een sfeer van onbehagen in dit verstilde tafereel door de drie levendige gezichten die naar het kind links op de voorgrond tuurden te vergelijken met een asgrauw Japans masker dat bij mevrouw Newton in de ingang van de serre hing. [ bron ]
