De ontvoering van Europa
In de Metamorfosen, de oude Romeinse dichter Ovidius vertelde een verhaal over de god Jupiter, die zich vermomde als een witte stier om de prinses Europa weg te lokken van haar metgezellen en haar over de zee te dragen naar het verre land dat haar naam zou dragen.
Tijdens zijn lange carrière schilderde Rembrandt zelden mythologische onderwerpen. Hier brengt hij een verhalend verhaal over door middel van dramatische gebaren en visuele effecten. Verbijsterd, Europa grijpt de hoorn van de stier, graaft haar vingers in zijn nek, en draait zich om om naar haar metgezellen aan de waterkant te kijken. Een jonge vrouw valt op de grond en heft geschrokken haar armen op, de bloemenslinger voor de nek van de stier in haar schoot laten vallen, terwijl haar vriendin ontsteld haar handen vouwt en hulpeloos toekijkt. De koetsier boven komt overeind en staart vol afschuw naar de vertrekkende prinses. Op de achtergrond, een stad gehuld in mist strekt zich uit langs de horizon, misschien als een toespeling op de oude stad Tyrus, maar ook op het hedendaagse Amsterdam. Het donkere struikgewas aan de rechterkant contrasteert met de roze en blauwe gebieden van de zee en de lucht. Zonlicht breekt door de wolken en weerkaatst op het water, maar de lucht achter de bomen is donker en onheilspellend.
Een meester in visuele effecten, Rembrandt schepte genoegen in het beschrijven van de gevarieerde texturen van weelderige kostuums en glinsterende gouden highlights op de koets en jurken.
